ҚАЙРАТТЫҢ МОНОЛОГЫ (Н. Сабильяновқа)

ҚАЙРАТТЫҢ  МОНОЛОГЫ (Н. Сабильяновқа)

«Қайрат деген атым бар,

Қазақ деген затым бар.

Еркек тоқты – құрбандық,

Атам десең атыңдар».

 

(Қ. Рысқұлбековтың түрмеде жазған өлеңінен үзінді)

 

Сыйынар елім – тәңірім,

өшпесін білем үніңнің.

Ұмытпа қиын тағдырын

шырылдап кеткен ұлыңның.

 

Шығарды қатал жарлығын,

үміттің жауып түндігін.

Тойынған үйрек – тағдырым,

сойылып қойған күн бұрын.

 

Сұрақтан қысыр қажыдым,

кездеспей адам жаны асыл.

Бөлісер мұңды азығым,

серігім, ойым – жанашыр.

 

Төзімді бордай үгіттім,

қалмады менде басқа амал.

Шығамын деген үміттің

қанатын қиып тастаған.

 

Сырымды айтып халыққа,

қалмаққа ақыр бекіндім.

Еркіндікті аңсап қамыққан

тордағы сұңқар секілді.

 

Ататын болса атса екен,

малға да бүйтіп қарамас.

Қараңғы қапас, тас еден,

төсегім – кепкен нас ағаш.

 

Жаныммен қазір әуремін,

қаны да қашты-ау түсімнің.

Именшек –  жетім сәуленің,

қадірін жаңа түсіндім.

 

Қарақұс көлді торыпты,

шошына безді қасқалдақ.

Жолбарыс – жүрек халықты,

Суырлар қалай басқармақ?

 

Әділдік іздеп күйінген,

жастарды көріп алды ақпар.

Сайланып мұздай киінген,

тас жүрек қасқыр – солдаттар.

 

Қолына келіп түскенді

аяусыз ұрып талқандап.

Нашақор депті біздерді

көшеге шыққан айқайлап.

 

Тіл менен дінді жоғалтып,

Уланды, рас, санамыз.

Есірткі, шылым таратып,

шекпеген біздің бабамыз.

 

Құрту боп бізді арманы,

қазыпты дұшпан қаншама ор.

Ержүрек елдің ұлдары

қалайша болмақ нашақор?

 

Пікірін елдің санамай,

шыдарсың қалай, жара сап,                                                               

күй талғамайтын көкнәрдай,

көктесе арам саясат.

 

Жеткенде біздер тасынып,

сасып бір қалды жойқын топ.

Жиылған жастар ашынып,

алаңда тұрдық толқын боп.

 

Көзге ілмей елдің талабын,

кеткесін бардық, жүгініп;

Түсіріп тілдің қадірін,

сөйледі сонда жұдырық.

 

Түрлері сондай ызғарлы,

сілтеді күрек – қылышын.

Шашынан сүйреп қыздарды,

қорлады қазақ намысын.

 

Осыдан бәрі асқынған,

қозғалды жастар алға адым,

көргенмін сонда аспаннан

қыста да жаңбыр жауғанын.

 

Ұлтшыл боп, міне, қамалдық,

білекте кісен қол кесер.

Әділдік іздеп атандық

ауылдан шыққан әумесер.

 

Қиянат – шоқпар ұрғасын,

өмірден жылап өтем мен.

Туған ел, қош бол қимасым,

елдігін ту қып көтерген.

 

Өткенде сырғып сері күн,

көрсем бір шіркін, тұғырын,

шарықтап көкке керілген,

тәуелсіз елдің туының.

 

Нағашыбай ҚАБЫЛБЕК
19.12.2022

Ұқсас жаңалықтар

БАЛА ӨЛІМІНЕ БЕЙ-ЖАЙ ҚАРАУ – БОЛАШАҚҚА ОПАСЫЗДЫҚ ЖАСАУ
Сәуле МЕШІТБАЙҚЫЗЫ, ҚР Еңбек сіңірген қайраткері - 26.09.2025 359
Пәкістаннан пана таппаған қазақтар
Ерқазы СЕЙТҚАЛИ - 25.09.2025 502
22 ЖЫЛДЫҚ ТАРИХЫ БАР ЖИЫН НЕСІМЕН ҚҰНДЫ?
Нағашыбай Қабылбек - 25.09.2025 348
Бас жоспар   жарты млн тұрғынға арналған
Дахан ШӨКШИР, Ақмола облысы (Облыс әкімінің баспасөз қызметінің мәліметі негізінде дайындалды) - 25.09.2025 204

Топ жаңалықтар

1
Алматыда көшкін қаупі сейілген жоқ
Show more
Камила Мүлік - 2025-02-20 18261
2
Алматы төтенше жағдайларға дайын ба?
Show more
Камила Мүлік - 2025-02-13 18118
3
Ойынқұмарлық дендеп барады
Show more
- 2024-11-30 33309
4
Пәтер сатып алғанда абай болыңыз!
Show more
Аққу СӘЛІМБЕК - 2024-06-14 31862
5
Алты алаштың басы қосылса, төр – мұғалімдікі
Show more
АҚҚУ СӘЛІМБЕК - 2024-06-12 35594